سلام
مسافـــر ِ جاده هاي ِ دور❤
خـوش اومـــدي به كلبه ي
احسـاسم... كلبه اي كه اگه لبريز از احساس
باشي مي توني حسش كني...!!!
اينجا جـاده احساس من و دفترچه خاطرات منه كه توش از احساسم مي نويسم از احساسي كه
باهاش زندگي مي كنم...كلبه اي كه مثل زندگي و احساسات من در جريانه...
❤من❤
دختري
فوق العاده احساسي كه با احساسش زندگي ميكنه... اگه يكي با احساساتم بازي كنه
داغون ميشم... مهربون و صادق و با گذشت... شيطنت و شيطوني رو دوست دارم ولي خودم
بينهايت آرومم... متعهد و مسوليت پذيرم... هميشه سعي ميكنم با همه با مهربوني
رفتار كنم.... دلم نمي خواد كسي ازم برنجه... عاشق مهربوني كردن و كمك به
ديگرانم... خيلي صبورم و تحملم در برابر مشكلات زياده... نظم وانضباط برام خيلي
مهمه... از دروغ و حسادت و بي ادبي و خيانت و بد قولي بيزارم... كمي تا قسمتي ترسو
هستم... اعتماد به نفسم كمي ضعيفه... به هر كسي اعتماد نمي كنم... خيلي خيلي دير
به آدما اعتماد مي كنم و اگه اعتماد كنم همه جوره كنارشونم... خوشبختانه يا
متاسفانه ديگران خيلي برام مهم تر هستن تا خودم.... بيشتر لحظات زندگيم غمگينم و
توو تنهايي خودمم... دختر ساده ايم... ساده نه به معناي ساده لوح... ساده به معناي
اينكه آدم پيچيده اي نيستم و به راحتي ميشه منو شناحت.... و توو زندگيم فقط دنبال
يه آرامش قشنگ و هميشگي ام...
براي تويي كه چهره هاي رنگ شده را مي پرستي نه
سيرت آدمي؛هيچ ندارم ... راهت را بگيــر و بــــرو... حوالي ما توقف ممنــــوع
است....
شخصيت منو با برخوردم اشتباه نگيــر.... شخصيت من چيزيه كه مــن هستم.... اما
برخورد من بستگي داره به اينكه تـــو كي هستي؟!!!
به يـاد داشته بــاش...
من نبايد چيزى باشم كه تو ميخواهى... من را خودم از خودم ساختهام... منى كه من
از خود ساختهام مال من است... منى كه تو از من ميسازى آرزوهايت و يا كمبودهايت
هستند... لياقت انسانها كيفيت زندگى را تعيين ميكند نه آرزوهايشان... و من متعهد
نيستم كه چيزى باشم كه تو ميخواهى... و تو هم ميتوانى انتخاب كنى كه من را ميخواهى
يا نه... ولى نميتوانى انتخاب كنى كه از من چه ميخواهى... ميتوانى دوستم داشته
باشى همين گونه كه هستم و من هم.... ميتوانى از من متنفر باشى بىهيچ دليلى و من
هم... چرا كه ما هر دو انسانيـــم... اين جهان مملو از انسانهاست پس اين جهان ميتواند
هر لحظه مالك احساسى جديد باشد... تو نميتوانى برايم به قضاوت بنشينى و حكمي صادر
كني و من هم... قضاوت و صدور حكم بر عهده نيروى ماورايى خداوندگـار است... دوستانم
مرا همين گونه پيدا ميكنند و ميستايند... حسودان از من متنفرند ولى باز ميستايند...
دشمنانم كمر به نابوديم بستهاند و همچنان ميستايندم... چرا كه من اگر قابل ستايش
نباشم نه دوستى خواهم داشت، نه حسودى و نه دشمنى و نه حتي رقيبى... مــن قابل
ستايشم و تــو هم.....
يــــادت باشد اگر چشمت به اين دست نوشته افتاد به خاطر بياورى كه آنهايى كه هر
روز ميبينى و مراوده ميكنى همه انسان هستند و داراى خصوصيات يك انسان، با نقابى
متفاوت، اما همگى جايزالخطا... نامت را انسانى باهوش بگذار اگر انسانها را از پشت
نقابهاى متفاوتشان شناختى... و يادت باشد كه اينها رموز بهتر زيستن هستند....